- stulać się – stulić się
- stulać się – stulić się {{/stl_13}}{{stl_7}}'kurczyć się, zwierać się, zamykać się, kulić się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kwiaty tulipanów stuliły się o zmierzchu. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
stulić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. stulać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kłaść – położyć [stulić] uszy po sobie {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stulić — dk VIa, stulićlę, stulićlisz, stul, stulićlił, stulićlony stulać ndk I, stulićam, stulićasz, stulićają, stulićaj, stulićał, stulićany «delikatnie zewrzeć coś, zbliżyć do siebie, powodując zamknięcie się lub zmniejszenie powierzchni czegoś; skulić … Słownik języka polskiego
stulać — Stulić uszy «stać się potulnym, pokornym; przestraszyć się»: Z pośpiechem wybiegłem z tłumu. Między nami a nimi była wolna przestrzeń, jakieś trzydzieści metrów trzeba było przejść przez pusty plac. Najpierw – to pamiętam – dostałem kopniaka,… … Słownik frazeologiczny